Το «έκτρωμα» του Τέλους Επιτηδεύματος, το οποίο ακόμα και σήμερα εταιρείες ή ελεύθεροι επαγγελματίες ανακαλύπτουν (μετά από κατάσχεση συνήθως) ότι χρωστούν στην εφορία αν και διέκοψαν τις εργασίες τους λόγω κρίσης, συνεχίζεται.  

Αν και επιβλήθηκε –βάσει της αιτιολογικής έκθεσης του νόμου 3986/2011 για λόγους «εκκαθάρισης» του Μητρώου της εφορίας από τις εκατοντάδες αδρανείς επιχειρήσεις «φαντάσματα» που δεν είχαν δηλώσει διακοπή στη ΔΟΥ, μονιμοποιήθηκε επιτήδεια σαν «κεφαλικός φόρος» για κάθε επαγγελματικό ΑΦΜ.

Και εν έτει 2019 ακόμη όμως, ανενεργές επιχειρήσεις που έχουν διακόψει προ εξαετίας ήδη τη λειτουργία τους (ή οι ιδιοκτήτες τους έχουν αναχωρήσει ήδη στο εξωτερικό), εξακολουθούν να χρεώνονται με τόκους για οφειλή που δεν γνώριζαν καν ότι είχαν. Και αυτό γιατί στις Εταιρείες (Νομικά Πρόσωπα) το Τέλος Επιτηδεύματος βεβαιώθηκε αναδρομικά τον Ιούλιο του 2015, εν μέσω δημοψηφίσματος και capital controls, χωρίς οι πρώην ιδιοκτήτες τους να καταλάβουν καν ότι στην μερίδα του Taxisnet της εταιρίας που είχε κλείσει ήδη από χρόνια, αναρτήθηκε ποσό οφειλής χωρίς να το γνωρίζουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Ως αποτέλεσμα, τα ποσά οφειλών βεβαιώνονται στο φυσικό πρόσωπο – υπεύθυνο της εταιρίας, που το μαθαίνει όμως αφού του γίνει κατάσχεση ή αν τυχόν επιστρέψει ξανά στη χώρα και διαπιστώσει ότι χρωστά, αν και είχε κάνει κανονικά τη διακοπή στην εφορία τηρώντας όλους τους τύπους.

Αν και η ευθύνη των αποφάσεων για την επιβολή ή τη διατήρηση του Τέλους Επιτηδεύματος ανήκει φυσικά στις κυβερνήσεις και την Βουλή που έχει ψηφίσει τους σχετικούς νόμους (όπως τον 4577/2018 με τον οποίο εξαιρέθηκαν οι αγρότες και μόνον) η ΑΑΔΕ εξέδωσε εγκυκλίους και αναλυτικό οδηγό, που δίνουν τη δυνατότητα για διαγραφής της οφειλής με δήλωση εκπρόθεσμης διακοπής της επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Τα παραπάνω, καθώς και οι λιγοστές εξαιρέσεις από το Τέλος, περιγράφονται αναλυτικά σε Εγχειρίδιο που εξέδωσε η ΑΑΔΕ με απαντήσεις στα συνηθέστερα ερωτήματα που αφορούν στο τέλος επιτηδεύματος φυσικών & νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων.